W celu ułatwienia identyfikacji ryzyka zagrożenia można podzielić na:
- zagrożenia ogólne, które występują na całym terenie zakładu pracy i dotyczą wszystkich pracowników (tj. pożar, porażenie prądem elektrycznym, poślizgnięcie się);
- zagrożenia specyficzne dla danego stanowiska, niewystępujące na innych lub dla których prawdopodobieństwo wystąpienia i ciężkość skutków jest inna na różnych stanowiskach pracy.
Podczas identyfikacji zagrożeń uwzględniamy grupy czynników wymienione poniżej.
Polska norma PN-N-18004:2001 dzieli czynniki środowiska pracy na czynniki:
- niebezpieczne,
- szkodliwe,
- uciążliwe.
Pomimo zastąpienia wyżej wskazanej normy przez PN-ISO 45001:2018-06 można się na niej opierać, ponieważ nowa norma nie definiuje czynników.
Czynniki fizyczne, w tym:
- zagrożenia mechaniczne (np. ostre elementy, szorstka powierzchnia);
- hałas;
- drgania mechaniczne;
- mikroklimat (np. temperatura, wilgotność);
- promieniowanie;
- pyły, uwzględniając przy tym wielkość frakcji;
Czynniki biologiczne (drobnoustroje komórkowe, pasożyty wewnętrzne, jednostki bezkomórkowe zdolne do replikacji lub przenoszenia materiału genetycznego, zmodyfikowane genetycznie hodowle komórkowe będące przyczyną zakażenia, alergii lub zatrucia), zwracając uwagę na:
- klasyfikację i wykaz szkodliwych czynników biologicznych,
- rodzaj i stopień narażenia na działanie szkodliwego czynnika biologicznego,
- potencjalne skutki,
- wskazówki właściwych organów nadzoru,
Czynniki chemiczne (np. substancje o właściwościach palnych, wybuchowych, o działaniu mutagennym), zwracając uwagę na:
- niebezpieczne właściwości czynnika chemicznego,
- rodzaj i poziom narażenia,
- wartości NDS ustalone w odpowiednich normach,
- efekty działań zapobiegawczych,
- wyniki oceny stanu zdrowia pracownika,
- warunki pracy przy użytkowaniu czynników chemicznych,
Czynniki psychofizyczne, w tym:
- obciążenie fizyczne:
- obciążenie statyczne,
- obciążenie dynamiczne,
- obciążenie psychiczne.
Podczas oceny ryzyka związanego z obciążeniem fizycznym można wykorzystać metody oceny ergonomicznej takie jak:
- metoda OWAS (metoda analizy obciążenia statycznego),
- metoda OCRA,
- metoda RULA,
- metoda REBA,
- metoda Lehmanna (ocena wydatku energetycznego),
- metoda pomiaru ilościowego miernikiem MWE-1.
