Proces oceny ryzyka obejmuje analizę oraz ocenę ryzyka zawodowego, czyli określenie poziomu akceptowalności ryzyka na podstawie oszacowanych parametrów. Podczas określania poziomu akceptowalności ryzyka uzasadnione wydaje się wykorzystanie zasady ALARP (patrz rysunek 1.), co w praktyce oznacza obniżenie ryzyka do poziomu tak niskiego, jak to jest tylko możliwe.
Z uwzględnieniem tej zasady można wyodrębnić trzy obszary ryzyka:
- obszar szerokiej akceptowalności, gdzie nie ma konieczności podejmowania działań zapobiegawczych (poprzez np. stosowanie środków ochrony), lecz gdzie należy zadbać, aby ryzyko pozostało na tym samym poziomie;
- obszar akceptowalności, gdy ryzyka nie można ograniczyć lub gdy koszty ograniczenia ryzyka przewyższają potencjalne korzyści (ALARP);
- obszar nieakceptowalności, gdzie poziom ryzyka należy natychmiast ograniczyć przy zastosowaniu środków ochronnych.
Rysunek 1. Wykorzystywanie zasady ALARP przy określaniu poziomu ryzyka.
Źródło: opracowanie własne na podstawie: Borysiewicz M., Markowski A., „Kryteria akceptowalności ryzyka poważnych awarii przemysłowych”.
Proces ten został przedstawiony na rysunku 2., z uwzględnieniem wymagań prawnych, wymagań normy 18002:2011 oraz dobrych praktyk w zakresie oceny ryzyka zawodowego. Schemat uwzględnia najważniejsze elementy samej oceny ryzyka zawodowego oraz działań z nim związanych, dążących do wyeliminowania bądź ograniczenia zidentyfikowanych zagrożeń na stanowisku pracy.