Najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe (NDSCh) to średnia wartość stężenia fizycznego czynnika szkodliwego dla zdrowia, które nie powinno spowodować ujemnych zmian w stanie zdrowia pracownika, jeżeli występuje w środowisku pracy nie dłużej niż 15 minut i jednocześnie nie częściej niż 2 razy w czasie zmiany roboczej, w odstępie czasu nie krótszym niż 1 godzina.
Przykładowe najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe (NDSCh) wybranych substancji:
- aceton – 1800 mg/m2 ,
- amoniak – 28 mg/m2,
- butan – 3000 mg/m2,
- chlor – 1,5 mg/m2,
- chlorobenzen – 70 mg/m2,
- chlorowodór – 10 mg/m2,
- ditlenek węgla – 27000 mg/m2,
- ksylen – 200 mg/m2,
- metanol – 300 mg/m2,
- octan metylu – 600 mg/m2.
Terminy pokrewne
- NDS – najwyższe dopuszczalne stężenie,
- NDSCh – najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe,
- NDSP – najwyższe dopuszczalne stężenie pułapowe.
Źródło
Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 czerwca 2018 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U. z 20018 r., poz. 1286).